دختر جوانی با نام آموس چاپل که اهل زلاندنو است. در فکر عکاسی از سردترین روستای جهان می افتد وی پس از تحقیقات فراوان روستایی را می یابد که دمای هوا در ان به منهای ۷۲ درجه نیز می رسد.
در مرزهای روسیه واقع در قطب شمال روستایی به نام اویمیاکن وجود دارد. که سردترین درجه هوای آن در سال ۱۹۲۶ به منفی ۷۲ رسیده بود. در این روستا هیچ گیاهی قادر به رشد و نگهداری نیست. به همین علت در فروشگاه های این روستا تنها ماهی و گوشت منجمد فروخته میشود.
در حالت عادی دمای هوا در روستا به ۴۸ در جه زیر صفر می رسد. این در حالی است وقتی ماهی تازه از آبهای یخ زده صید میشود. به محض تمیز و خرد کردنش ماهی ها تبدیل به سنگ های مکعبی میشوند.
حتی در روزهای خیلی خوب خورشید قادر نیست از میان مه غلیظ به سطح روستا برسد. جمعیت ثابت سردترین روستای جهان به ۵۰۰ نفر می رسد.
خودرو ها حتما باید پارکینگ خانه ها روشن شوند. رانندگان بی آنکه بین راه توقف کنند به راهشان ادامه دهند. اگر خودرو میان راه متوقف شود. امکان دوباره روشن شدنش کم است. چون به علت سرما یخ زده است.
بزرگترین تفریح اهالی روستا صید ماهی است. با آنکه نزدیک ترین روستا به قطب شمال است. شدت سرما غیر قابل تحمل، افراد ساکن در روستای اویمیاکن بسیار سالم هستند. کمتر دچار بیماری میشوند.