دوشنبه , ۱۷ ام اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۳ ساعت ۱۰:۱۴ قبل از ظهر به وقت تهران

ایا آمریکا توان حمله به تاسیسات هسته‌ای کره‌ شمالی را دارد؟

کره شمالی آنگاه که بدعهدی و پیمان شکنی آمریکا را تاب نیاورد، برنامه هسته ای خود را از سر گرفت.

کره شمالی یکی از کشورهای پیشرو در زمینه صنعت هسته ای است که توانسته یک چرخه کامل  غنی سازی و تولید اورانیوم غنی شده، پلوتونیوم و ساخت سلاح هسته ای را تکمیل کند.

یکی از تاسیسات اتمی مهم کره شمالی، نیروگاه هسته ای “یانگ بیون” است که به عنوان قطب اصلی تولید “پلوتونیوم” و قلب برنامه اتمی “پیونگ یانگ” در این کشور شناخته می شود.
توپولوژی نیروگاه “یانگ بیون”

“یانگ بیون” یا “یونگ بیون” یکی از تاسیسات اتمی کره شمالی است که در ۱۰۰ کیلومتری “پیونگ یانگ”، پایتخت این کشور قرار دارد. از نظر جغرافیایی، این نیروگاه دقیقا در شمال منطقه “نیونگ بون” استان “پیونگ یانگ” قرار گرفته است.

راکتور “یانگ بیون” از سال ۲۰۰۶ در ابتدای کار به عنوان مرکزی برای شکافت مواد هسته ای بوده و از سال ۲۰۰۹ به عنوان یک مجتمع پیشرفته برای تولید “آب سنگین” و “پلوتونیوم” شناخته شده است.

پس از توافق میان کره شمالی و آمریکا؛ قرار بر این شد که در قبال دریافت امتیازهای مالی و امنیتی، کره‌شمالی در سال ۲۰۰۷ به نشانه کنار گذاشتن برنامه‌های مخفیانه اتمی خود، برج خنک‌کننده رآکتور اتمی “یونگ‌بیون” را منفجر کند. تخریب برج خنک کننده رآکتور اتمی یونگ‌بیون با حضور گروهی از خبرنگاران خارجی صورت گرفت و هدف از آن نشان دادن تعهد دولت کره شمالی به اجرای کامل توافقنامه و خاتمه فعالیت‌های اتمی این کشور برای دستیابی به تسلیحات اتمی بود.

نکته قابل تامل اینکه پس از توافق اتمی “واشنگتن- پیونگ یانگ”، آمریکا به تعهدات خود عمل نکرد و کره شمالی نیز به ادامه آزمایشات اتمی مبادرت ورزید. منابع رسانه ای گزارش دادند که کره شمالی پس از آزمایش های هسته ای در سال های  ۲۰۰۹ و ۲۰۱۳ دسترسی و نظارت بازرسان آژانس هسته ای به تاسیسات هسته ای اش را محدود کرده است.

در سال ۲۰۱۳ میلادی سازمان اطلاعات کره جنوبی گزارش داد که کره شمالی رآکتور هسته ای “یانگ بیون” که از سال ۲۰۰۷ غیرفعال شده بود را دوباره راه اندازی کرده است.

سال ۲۰۱۳ نوید بخش کاهش بحران شبه جزیره کره نبود. در تاریخ ۱۲ فوریه ۲۰۱۳ کره شمالی مبادرت به سومین آزمایش هسته ای کرد. این اقدام همانند آزمایش های قبلی کره شمالی با اعتراض و محکومیت بین المللی دول غربی مواجه شد. شورای امنیت در تاریخ ۷ مارس ۲۰۱۳ طی قطعنامه ۲۰۹۴ ضمن محکوم کردن این اقدام، تحریم های جدیدی علیه کره شمالی وضع کرد.

در پاسخ به این قطعنامه کره شمالی ، دو کشور آمریکا و کره جنوبی را به حمله هسته ای تهدید کرد. این تهدید بحران کره را به مرحله تازه و خطرناکی رساند. آمریکا، کره جنوبی، ژاپن و حتی استرالیا واکنش های تندی در قبال تهدیدات کره شمالی نشان داده و تمهیدات جدی اندیشیده اند. آمریکا فشار سیاسی سنگینی بر چین وارد کرد تا با استفاده از نفوذ خود و شرکت در اعمال تحریم های شورای امنیت علیه کره شمالی، بزعم کاخ سفید موجب رفع تهدید حمله هسته ای این کشور شود.

در دسامبر سال ۲۰۱۵ روزنامه “ژاپن تایمز”، موسسه علوم و امنیت بین المللی در واشنگتن در گزارشی با استناد به تصاویر ماهواره ای نشان داد که فعالیت در نیروگاه هسته ای “یانگ بیون” پس از تعطیلی در سال ۲۰۰۷ در حال از سرگیری است.

در همان سال مدیرکل آژانس بین المللی انرژی هسته ای در جلسه ای در وین اظهار داشت: عملیات ساخت و نوسازی و همچنین فعالیت های جدید در قسمت های مختلف این نیروگاه در حال مشاهده است.  در همین رابطه آمانو عنوان داشت: براساس اظهارات مقامات جمهوری دمکراتیک خلق کره، این کشور در حال بازسازی و توسعه توان و قابلیت هسته ای خود است.

پایگاه اینترنتی روزنامۀ لوموند نوشت: پیونگ یانگ ۶ ماه زمان نیاز دارد تا نیروگاه هسته‌ای یونگ بیون را به طور کامل راه‌اندازی کند، نیروگاهی که از سال ۲۰۰۷ تعطیل شده بود. اما به اعتقاد کارشناسان برای تولید پلوتونیوم لازم جهت استفاده نظامی، “پیونگ یانگ” زمان زیادی لازم دارد. تحلیلگران اعتقاد دارند، در صورتی که نیروگاه “یانگ بیون” مجددا فعالیت کند (که گزارش های سال ۲۰۱۵ نشان از راه اندازی مجدد این نیروگاه دارد)، می تواند پلوتونیوم زیادی تولید کند.

چند کیلوگرم پلوتونیوم در نیروگاه اتمی “یانگ بیون” تولید می شود؟

“زیگفرید هکر”، متخصص مسائل هسته‌ای در دانشگاه استنفورد و آخرین فردی که به عنوان یک خارجی به نیروگاه یونگ بیون رفته و آنجا را دیده، در مصاحبه‌ای می‌گوید: در صورت راه افتادن نیروگاه، این رآکتور می‌تواند در حدود ۶ کیلوگرم پلوتونیوم تولید کند.

این کارشناس مسائل هسته‌ای ادامه داد: کره شمالی در زمانی که وی از آن نیروگاه در سال ۲۰۱۰ دیدن کرده بود، بین ۲۴ تا ۴۲ کیلوگرم پلوتونیوم (معادل میزان ساخت ۴ تا ۸ بمب) را در اختیار داشته است.

“اولی هاینونن”، رییس سابق آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در مصاحبه با خبرگزاری رویترز در این باره می‌گوید: کره شمالی پیشتر در توافق سال ۱۹۹۴ با آمریکا این نیروگاه را بسته بود؛ اما در مقاطعی اقدام به بازگشایی آن کرد. این دو کارشناس مسائل هسته‌ای می‌گویند که کره شمالی بدون کمک خارجی می‌تواند دوباره این نیروگاه را راه اندازی کند.

وضعیت شبه جزیره کره این گمانه را تقویت می کند که شاید آمریکا به دنبال حمله به تاسیسات اتمی کره شمالی باشد؛ موضوعی که برخی تحلیلگران مسائل شرق آسیا آن را نفی می کنند و اعتقاد دارند حمله به نیروگاه ها و استحکامات اتمی اتمی کره شمالی برای منطقه شرق آسیا خطرناک خواهد بود.

علی بیگدلی کارشناس مسائل سیاسی در گفت و گو با  خبرنگار سیاست خارجی  گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درباره تاسیسات اتمی کره شمالی و اقدامات آمریکا در یک دهه اخیر ضد “پیونگ یانگ” می گوید: در ارتباط با تحریم های آمریکا ضد کره شمالی باید گفت که این تحریم ها موفقیت آمیز نبوده است.

وی افزود: ادامه تحریم های “واشنگتن” ضد “پیونگ یانگ” هم نمی تواند موفقیت آمیز باشد و این قبیل اقدامات آمریکا برای کره شمالی بی اهمیت است.

این کارشناس مسائل سیاسی با بیان اینکه درآمد کره شمالی از طریق فروش اسلحه به کشورهای در حال توسعه است؛ اظهار داشت: آمریکا بنا دارد، فشارهای بیشتری را ضد پیونگ یانگ اعمال کند و در این پروسه به دنبال استقرار  یک سپر موشکی علیه کره شمالی در شبه جزیره کره است.

بیگدلی یادآور شد: آمریکا در دریای چین هم برای کنترل جمهوری خلق چین و کره شمالی ناوگانی را مستقر کرده است.

وی در پاسخ به این سوال که آیا آمریکا می تواند نیروگاه “یانگ بیون” را تعطیل کند، گفت: واشنگتن به هیچ عنوان نمی تواند این نیروگاه را تعطیل کند ؛ زیرا تشعشعات نیروگاه “یانگ بیون”  به کره جنوبی و ژاپن آسیب خواهد زد.

کره شمالی البته قصد خود را برای ادامه برنامه اتمی کره شمالی به منظور ، مقابله با اقدامات زیاده خواهانه آمریکا اعلام کرده است. “کیم جونگ اون”  در این زمینه می گوید: ما باید همزمان با توسعه اقتصاد کشور به ایجاد نیروی هسته ای بپردازیم. تحت شرایط حاکم موجود باید نیروی بازدارنده هسته ای داشته باشیم چرا که امپریالیسم به تهدیدات هسته ای خود علیه ما ادامه می دهد.

وی می گوید: «آمریکا و کشورهای دیگر تعهد کردند که راکتورهای آب سبک در اختیار ما قرار می دهند؛ اما این وعده هیچگاه عملی نشد. این نمی تواند جز به تلاشی منحوس برای متوقف ساختن پیشرفت هسته ای جمهوری دموکراتیک خلق کره و بردگی ما در برابر توان هسته ای آنان تعبیر شود. امروز ما قدرت هسته ای تمام عیار هستیم.

به نظر می رسد که فشارهای چند دولت غربی روز به روز بر کره شمالی افزایش می یابد؛ اما این کشور همچنان به راهبرد خود برای توسعه برنامه هسته ای و موشکی‌اش ادامه می دهد.

امتیاز دهید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *