جمعه , ۷ ام اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۳ ساعت ۲:۵۶ بعد از ظهر به وقت تهران

مدیران در قرنطینه، مردم در سفر!

اعمال محدودیت برای انجام سفر به‌خصوص در ایام تعطیل، راهکاری است که خیلی زودتر باید در دستور کار ستاد ملی مبارزه با کرونا قرار می‌گرفت؛ زیرا ما تجربه بستن جاده‌ها را در ایام نوروز نیز داشتیم و از قضا آن تجربه هم موفقیت‌آمیز بود و باعث افت محسوس آمار ابتلا به کرونا در سطح کشور شد.

مدیران در قرنطینه، مردم در سفر!

 

البته ما نیز در مجلس بارها به مقامات دولتی اعلام کرده بودیم که لازم است در همه ایام تعطیل محدودیت‌های شدیدی بر انجام سفر اعمال شود و کاش در همین مرتبه نیز که بالاخره مسؤولان دولتی زیر بار بستن برخی جاده‌ها رفتند، این کار را از یکی دو روز قبل انجام می‌دادند تا تاثیر بیشتری در کاهش حجم سفرهای مردم می‌گذاشت. اما اکنون ما شاهد این مساله هستیم که ستاد ملی مبارزه با کرونا از اختیاراتی که به آن واگذار شده است، سوءاستفاده می‌کند و کمتر به صحبت‌های نهادهای دیگر گوش فرامی‌دهد. به طور مثال، هنوز هم هیچ‌کس از مجلس در ستاد ملی مبارزه با کرونا حضور ندارد و کمتر پیش می‌آید نمایندگان مجلس به این ستاد دعوت شوند و همین مساله باعث شده است که حرف مجلس و دیگر نهادها درباره راهکارهای کاهش شیوع کرونا در کشور در ستاد ملی مطرح نشود.
وقوع این اتفاقات باعث تبادر این گمانه خطرناک به ذهن می‌شود که گویی برخی مسؤولان ارشد دستگاه اجرایی مساله کرونا را به طور کامل به حال خود رها کرده و همه‌چیز را به خدا سپرده‌اند؛ چراکه تاکنون کمتر شاهد اقدامی جدی از سوی ستاد ملی مبارزه با کرونا برای کاهش شیوع این بیماری بوده‌ایم و در همین محدودیت‌هایی که دیروز برای سفرها اعمال شد نیز اگر توصیه رهبر معظم انقلاب نبود، بعید بود مدیران دولت زیر بار اجرای این محدودیت‌ها بروند. این در حالی است که متخصصان بهداشتی کشور پیش‌بینی کرده‌اند اگر ما بخواهیم دست روی دست بگذاریم و هیچ محدودیتی برای فعالیت‌های تجمعی در نظر نگیریم، ممکن است آمار مرگ و میر ناشی از کرونا به ارقام وحشتناکی برسد. برای این که به این آمارها نرسیم نیز در درجه اول باید در میان‌مدت همچنان جلوی سفرها گرفته‌شود و در درجه دوم هم مدارس بازهم باید بسته بمانند و در درجه سوم نیز باید طرح دورکاری دوباره در تمام ادارات دولتی و خصوصی اجرا شود و کمتر از یک سوم کارمندان در محل کار خود حضور پیدا کنند.
البته ممکن است مسؤولان دولت ادعا کنند بودجه لازم برای اجرای این اقدامات را در اختیار ندارند، اما آنها در این زمینه پیش از همه باید به این سوال پاسخ دهند با یک میلیارد یورویی که رهبر معظم انقلاب مجوز برداشت آن را از صندوق توسعه ملی دادند، چه کرده‌اند؟ اکنون وزارت بهداشت مدعی است فقط ۲۷ درصد این بودجه را دریافت کرده است و البته می‌دانیم بخش اندکی از این پول نیز در اختیار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی برای کمک به بیکارشدگان قرار داده شده است. اما مشخص نیست باقی این پول صرف چه مسائلی شده و دولت اول از همه باید به‌روشنی مشخص کند که با این پول چه کرده است و بعد از کسری بودجه برای اجرای محدودیت‌های شدید گلایه کند. اما به نظر می‌رسد همه این گلایه‌ها بهانه‌ای بیش نیست و مشکل اصلی تداوم شیوع گسترده کرونا در کشور تفکر برخی مدیران ارشد دستگاه اجرایی است که ماه‌هاست خود را قرنطینه کرده‌اند و به صحبت‌های دلسوزان کشور گوش فرا نمی‌دهند.

امتیاز دهید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *