چه وقت ما به معنای حقیقی بزرگیم

۱-هر گاه از خوشبختی کسانی که دوستمان ندارند خوشحال شدیم.
۲-هر گاه برای تحقیر نشدن دیگران از حق خود گذشتیم.
۳ – هرگاه شادی را به کسانی که آن را از ما گرفته اند هدیه دادیم.
۴- هرگاه خوبی ما به علت نشان دادن بدی دیگران نبود.
۵- هرگاه کمتر رنجیدیم و بیشتر بخشیدیم.
۶- هرگاه به بهانه ی عشق از دوست داشتن دیگران غافل نشدیم.
۷- هرگاه اولین اندیشه ما برای رویارویی با دشمن انتقام نبود.
۸- هرگاه دانستیم عزیز خدا نخواهیم شد, مگر زمانی که وجودمان آرام بخش دیگران باشد.
۹- هرگاه بالاترین لذت ما شاد کردن دیگران بود.
۱۰- هرگاه همه چیز بودیم و به خود گوییم: هیچ نیستیم.