شنبه , ۸ ام اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۳ ساعت ۶:۱۵ قبل از ظهر به وقت تهران

مرد قاتل در جلسه دادگاه خود را به دیوانگی زد

مردی که در یک جنایت خونین با چاقو همسر خود را به قتل رسانده بود در دادگاه وانمود می‌کرد که جنون دارد؛ حتی مدعی شد که ۲سالی است قرص اعصاب مصرف می‌کند.

دادگاه دوست مجرد همسرم هر شب‌ به خانه ما می‌آمد / پرهام زندگیم را جهنم کرد
صبح یکشنبه جنایتی هولناک در آپارتمانی در غرب تهران رخ داد. مأموران پلیس وقتی به محل حادثه رفتند، زنی ۳۵ساله خون‌آلود مقابل در ورودی افتاده بود و کمی آنطرف‌تر شوهر وی روی مبل درحالی‌که چاقو به‌دست داشت، نشسته بود.

همشهری نوشت: مرد جوان خودزنی کرده و شکمش زخمی بود. دختر دوازده ساله آنها که شاهد درگیری پدر و مادرش بود به‌شدت گریه می‌کرد و وحشت‌زده بود. به گفته همسایه‌ها زن جوان دقایقی قبل‌تر با داد و فریاد تقاضای کمک کرده و آنها با شنیدن صدای درگیری زوج جوان پلیس را خبر کرده بودند.

 

در ادامه زن جوان به بیمارستان منتقل شد اما به‌دلیل خونریزی شدید جانش را از دست داد. با گزارش ماجرا به قاضی محسن مدیرروستا، کشیک جنایی تهران، شوهر مقتول بازداشت شد. او در همان بازجویی‌های اولیه گفت: از مدتی قبل با همسرم و خانواده‌اش به‌دلیل اختلافات خانوادگی، درگیری داشتم. حتی چندین‌بار که اختلاف ما بالا گرفت،

 

تصمیم به طلاق گرفتیم اما همسرم تهدید می‌کرد که مهریه ۱۳۶۰سکه‌ای‌اش را به اجرا می‌گذارد. برای همین من بی‌خیال جدایی می‌شدم. وی گفت: ساعت ۷صبح روز حادثه همسرم مرا بیدار کرد و با لحن بدی از من خواست به سرکار بروم. باز با هم درگیر شدیم که نفهمیدم چه شد به آشپزخانه رفتم، دوتا چاقو برداشتم و به او ضربه زدم؛ حتی قصد خودکشی داشتم اما زنده ماندم.

 

اگرچه متهم ۳۹ساله در اداره آگاهی تهران مو به مو جزئیات جنایت را شرح داده بود اما دیروز وقتی برای انجام تحقیق به شعبه ششم بازپرسی منتقل شد، وانمود می‌کرد که جنون دارد؛ حتی مدعی شد که ۲سالی است قرص اعصاب مصرف می‌کند. او گفت: ۱۳سال پیش با همسرم ازدواج کردم. اختلافمان جدی نبود اما روز حادثه احساس کردم که امواج منفی دارد و صدایی در مغزم می‌گفت باید او را به قتل برسانم تا امواج از بین بروند؛ حتی متوجه گریه‌های دخترم هم نشدم و وقتی به خودم آمدم که کار از کار گذشته بود.

 

پس از اعترافات متهم، او با قرار بازداشت در اختیار اداره آگاهی قرار گرفت.

امتیاز دهید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *