آخرین سری برنامه «ماه عسل»، سال ۹۷ روی آنتن رفت و پس از آن احسان علیخانی اعلام کرد که دیگر تصمیمی برای تولید این برنامه ندارد اما تلویزیون پس از علیخانی، راه این برنامه را با نسخههای مشابه آن ادامه داده و اکنون پس از گذشت سه سال از بسته شدن پرونده این برنامه، شبکههای مختلف همچنان از فرمول تکراری آن استفاده و قصههای مردم را روایت میکنند. ماه رمضان امسال نیز طبق معمول سالهای گذشته، شبه «ماه عسل»ها ساعتی قبل از افطار روی آنتن میروند و بریده ویدئوهای آنها در فضای مجازی دستبهدست میشود.
دعوت
برنامه «دعوت» اولین بار سال ۹۸ با اجرای حجتالاسلام محمد برمایی، ویژه پخش از شبکه یک تولید شد و امسال برای سومین سال متوالی، به عنوان ویژه برنامه افطار روی آنتن میرود. ساختار این برنامه مشابه «ماه عسل» است با این تفاوت که اغلب مهمانان آن زوجهای جوان یا زوجهای سالمند و باتجربه هستند که در زندگی خود با اتفاقات عجیب و حوادث تلخی روبهرو شدهاند. «خانواده» موضوع اصلی این برنامه است و سوژههایی که انتخاب میشود نیز به این حوزه ارتباط دارد. این برنامه نیز مانند «ماه عسل» تلاش میکند با روایت قصههای خود، گذشت، فداکاری در زندگی، بخشش و امید به زندگی را رواج دهد. «دعوت» از اتفاقاتی که در فضای مجازی وایرال میشود، استفاده میکند. ماجرای مربوط به نجات یک نوزاد از خفگی به کمک راهنمایی تلفنی پرستاران و زوجی که پس از ۳۲ سال موفق شدند با یکدیگر ازدواج کنند و گزارش آن را هفته گذشته در روزنامه خراسان خواندید، نمونههای آن هستند.
آدمهای خوب شهر
برنامه «آدمهای خوب شهر» که رمضان سال گذشته هر روز بعد از ظهر از شبکه ۲ پخش میشد، امسال به عنوان ویژهبرنامه افطار این شبکه روی آنتن میرود و اجرای آن را کاظم احمدزاده برعهده دارد. همان طور که از نام این برنامه پیداست، احمدزاده در هر قسمت میزبان افرادی است که در حوزه کارآفرینی و امور خیریه، قدم مهمی برداشته و در زندگی افراد موثر بودهاند. این فرمول پیش از این نه تنها در «ماه عسل» و همه ویژهبرنامههای افطار ماه رمضان بلکه در دیگر برنامههای تلویزیون مانند «هزار داستان» و «فرمول یک» هم استفاده شده بود. هرچند که گفتوگو با انسانهای خوب و فداکار، برای ترویج حال خوب و کار خیر، به خودی خود اتفاق خوبی است اما مواجهه تکراری برنامههای تلویزیون با چنین سوژههایی و تولید برنامههای تکراری، باعث میشود جذابیت آنها از بین برود و دیده نشوند.
مثل ماه
شبکه ۳ در غیاب احسان علیخانی و برنامه «ماه عسل» تصمیم گرفت یک کپی کامل از این برنامه را با اجرای رسالت بوذری روی آنتن بفرستد. شروع برنامه، دکور، مدل معرفی مهمان به مخاطب و ورود به ماجرای اصلی، همه و همه مشابه آن چیزی است که در «ماه عسل» دیدهایم. سوژههایی که برنامه به آنها میپردازد هم سوژههای چندان جدید و تازهای نیستند و قبلا نمونههای مشابه آنها در «ماه عسل» روایت شده است. «مثل ماه» نیز با ایجاد لحظات تاثیرگذار و احساسی که زمینهاش از قبل چیده شده است، مخاطبان را متاثر و حالوهوای تاکشوی علیخانی را تداعی میکند.
زندگی پس از زندگی
متفاوتترین برنامه تلویزیون ویژه لحظات افطار، «زندگی پس از زندگی» در شبکه ۴ است که هیچ ارتباط مستقیمی به «ماه عسل» ندارد. این برنامه که عباس موزون آن را اجرا میکند، در هر قسمت میزبان افرادی است که مرگ موقت را تجربه کرده و به دنیا بازگشتهاند. صحبت با کارشناسان مذهبی و پزشکان و محققان حوزه مرگ موقت، بخش دیگری از این برنامه است. مهمانانی که در این برنامه حضور پیدا میکنند، روایتهای شنیدنی و جالبی دارند که مخاطبان تا به حال نشنیده یا کمتر شنیدهاند. موضوع جدید و جذابی که «زندگی پس از زندگی» دارد، حساب آن را از دیگر برنامههای تلویزیون و برنامههای ویژه افطار در شبکههای مختلف، جدا کرده است.
شهر زیبا
شبکه ۵، امسال ویژه لحظات قبل از افطار، برنامه «شهر زیبا» را با اجرای مصطفی امامی روی آنتن برده است. این برنامه هم میزبان چهرههای مردمی است. بعضی از سوژهها و موضوعاتی که در برنامه به آنها پرداخته میشود، مشابه دیگر برنامههای افطار و «ماه عسل» است و بعضی سوژههای آن متفاوت است. به عنوان مثال زوج مبتلا به سندروم داون که مهمان اولین قسمت این برنامه بودند، سال گذشته در برنامه «مکث» حضور داشتند اما دعوت از ننه گیلانی، مادربزرگی که به واسطه آوازهایش در فضای مجازی معروف شده ، از سوژههای جالب «شهر زیبا» بوده است. «شهر زیبا» مانند دیگر برنامهها تلاش نمیکند شبیه «ماه عسل» باشد اما رویکرد آن و موضوعاتی که در برنامه مطرح میشود، جدید و جذاب نیست.