پنجشنبه , ۶ ام اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۳ ساعت ۴:۱۲ قبل از ظهر به وقت تهران

۲ معلم فداکار فاروجی جان ۵۰ دانش اموز را از اتش سوزی نجات دادند

 ٢ معلم فاروجی ۵٠ دانش‌آموز را از آتش ناشی از اتصالات برق نجات دادند. آتش‌سوزی در افتتاحیه کلاس‌های اوقات فراغت آموزش‌وپرورش فاروج  رخ داده بود.  درحالی که ۵٠ تا۶٠ دانش‌آموز در سالن شهدای دانش‌آموز فاروج خود را برای آغاز کلاس‌های اوقات فراغت آماده می‌کردند، بر اثر جرقه ناشی از اتصال برق، پرده سن سالن آتش گرفت.  پیش از شعله‌ور‌ترشدن پرده سن، دو معلم دانش‌آموزان را از سالن به بیرون هدایت کردند.

 اخبارحوادث ,خبرهای حوادث , حوادث روز

پس از آن، رسول بصیرت و رجبعلی رشیدی دو معلم با آویزان شدن از پرده و کندن آن مانع از رسیدن آتش به سقف کاذب شدند. با توجه به قابل اشتعال بودن مصالح استفاده شده در سقف کاذب، درصورت رسیدن آتش به سقف، رخ دادن حادثه بزرگ دور از ذهن نبود. نیروهای دیگر حاضر در صحنه با استفاده از کپسول اطفای حریق امانت گرفته شده از کانون امام صادق(ع)، اقدام به خاموش کردن آتش تا رسیدن نیروهای آتش‌نشانی کردند.  رسول بصیرت در این حادثه از ناحیه دست آسیب دید و رجبعلی رشیدی هم دچار مسمومیت شد که هر دونفر به بیمارستان منتقل و مداوا روی آنها انجام شد.  با توجه به پیگیری‌های انجام‌شده، هر دو فرهنگی از بیمارستان مرخص شده و حال عمومی‌شان خوب است.

سالن شهدای دانش‌آموز فاروج که با کاربری سالن ورزشی ساخته شده بود، به‌عنوان سالن اجتماعات استفاده می‌شود، عمر این بنا به ٢٠‌سال می‌رسد و اتصالات برق با توجه به پوسیدگی آن، پیش از این هم در ابعاد کوچک‌تر خودی نشان داده بود. میزان خسارت واردشده به این سالن هنوز برآورد نشده است.  قصه فداکاری معلمان پایان‌یافتنی نیست. سال‌هاست که اخبار متعددی از فداکاری معلمان می‌شنویم. آموزگاران درهمه حال معلمی می‌کنند و همیشه ثابت می‌کنند فداکاری آنها تنها محدود به کلاس درس نمی‌شود، معلمانی که جان خود را از دست می‌دهند تا دانش‌آموزانشان زنده بمانند.

حمیدرضا گنگوزهی، معلم روستای مرزی نوکجو در استان سیستان‌وبلوچستان بود که  در نخستین روزهای پس از پایان تعطیلات نوروز ٩۵، جانش را برای نجات دانش‌آموزانش از دست داد. گنگوزهی به همراه همکارش عبدالغفور شهنوازی برای فراری دادن ٣ دانش‌آموزی که در نزدیکی دیواری درحال ریزش درحوالی مدرسه مشغول بازی بودند، اقدام کردند، دانش‌آموزان را نجات دادند، اما خود در زیر آوار ماندند.

 

اما درطول سال‌های گذشته معلمان بسیاری بودند که بدون هیچ چشمداشتی در سخت‌ترین و دشوارترین لحظات تصمیم‌گیری با ایثارجان، آفریننده باشکوه‌ترین جلوه‌های معلمی شدند. از کردستان تا سیستان و از آذربایجان تا خوزستان، از خراسان تا فارس و هرمزگان همه این سرزمین مهد پرورش انسان‌های بزرگی است که تاریخ به آنها افتخار می‌کند.

امتیاز دهید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *