سه شنبه , ۲۹ ام اسفند ماه سال ۱۴۰۲ ساعت ۱۲:۰۵ بعد از ظهر به وقت تهران

گفت و گو یکتا جمالی/ اگر صدبار به عقب برگردم باز هم وزنه برداری را انتخاب می کنم

گفت و گو یکتا جمالی/ اگر صدبار به عقب برگردم باز هم وزنه برداری را انتخاب می کنم

چندروز پیش تاریخ وزنه‌برداری بانوان ایران شاهد درخشش عضو نوجوان خودش در آوردگاه جهانی ازبکستان بود. «یکتا جمالی» ۱۶ساله اهل شهرستان «سده لنجان» استان اصفهان با مهار مجموع وزنه ۲۰۸ کیلوگرمی بر سکوی سوم این رقابت‌ها ایستاد و با کسب مدال برنز، صحنه بی‌نظیر و تاریخ‌سازی از مدال‌آوری بانوان این رشته را رقم زد و امیدهای زیادی برانگیخت. البته او دو مدال برنز یک‌ضرب و دوضرب‌ را هم دشت کرد و در مجموع با کسب سه نشان برنز، شگفتی‌ساز شد . در جوانه امروز با یکتا که به‌تازگی از رقابت‌های تاشکند بازگشته‌است، گپ زدیم.

  به‌صورت حرفه‌ای از چه زمانی وارد رشته وزنه‌برداری شدی؟ 
قبل از وزنه‌برداری هندبال کار می‌کردم اما در آن رشته جای پیشرفت نبود. به وزنه‌برداری هم علاقه داشتم، مسابقات را مرتب پیگیری می‌کردم و درنهایت با تشویق‌ و حمایت‌های خواهرم بعد از تست‌دادن، شهریور سال ۹۷ به‌صورت حرفه‌ای وارد این رشته و پنج ماه بعدش به تیم ملی دعوت شدم.
  چه‌چیزی در وزنه‌برداری تو را جذب خودش کرد؟ 
اولین‌بار وقتی میله را در دست‌هایم گرفتم و وزنه زدم، حس خوب و عجیبی به من دست داد. با این‌که وزنه‌برداری رشته نوپایی برای بانوان است و سختی‌های فراوانی دارد، معتقد بودم که می‌توانم پیشرفت کنم. وزنه‌برداری مبارزه با میله و آهن است و به‌نظرم تمرینات شیرین و لذت‌بخشی دارد.
   روزهای اول که سختی تمرینات را ازنزدیک لمس می‌کردی، نگفتی این رشته را کنار بگذارم؟
حتی وقتی دیگران می‌گفتند سخت است، سعی می‌کردم آن‌قدر تمرین کنم که وزنه برایم سبک‌تر به‌نظر برسد. هرگز فکر نکردم این چه رشته‌ای است که واردش شدم. البته وزنه‌برداری رشته‌ای نیست که ورزشکار در همان روز اول بتواند وزنه‌های زیادی بردارد بلکه باید به‌مرور با تکنیک‌ها آشنا شود. من هم اوایل با میله‌های آموزشی تمرین می‌کردم و کم‌کم طی مدت‌ زمان‌های دوهفته‌ای که رکوردگیری می‌کردیم، وزنه‌های بیشتری می‌زدم.
  برای رقابت‌های تاشکند چطور انتخاب شدی؟
قبل از این مسابقات سه ماه در اردو بودیم و درنهایت با انجام رکوردگیری، افرادی را که شانس کسب مدال داشتند به مسابقات اعزام کردند. سطح مسابقات بالا بود و از کشورهای مختلفی شرکت کرده‌بودند. من موفق شدم شش حرکتم را بزنم و در تاریخ وزنه‌برداری بانوان ایران سه مدال برنز یک‌ضرب، دوضرب و مجموع ۲۰۸کیلوگرم را کسب کنم. خدا را شکر هیچ استرسی نداشتم، آمادگی‌ام زیاد بود و فقط روی وزنه‌هایم تمرکز کرده‌بودم.
  برای نوجوان‌های علاقه‌مند به وزنه‌‌داری چه پیشنهادی داری؟
خیلی از نوجوان‌ها با وجود علاقه‌ به وزنه‌برداری، شاید به‌دلیل سختی‌اش اصلا سمت این رشته نمی‌روند. به‌نظرم اگر کسی علاقه‌مند است، طعم تمرین‌کردنش را بچشد و خودش را محک بزند، درنهایت یا خوشش می‌آید یا نه. وزنه‌برداری یک رشته تکنیکی و قدرتی است. بعضی‌ها می‌گویند کمردرد نمی‌گیری یا وزنه روی سرت نمی‌افتد؟ جوابم این است وقتی که تکنیک‌، فنون و اصول را درست اجرا کنیم، مشکلی پیش نمی‌آید. من اگر صدبار به عقب برگردم، باز همین رشته را انتخاب می‌کنم.
  پس وزنه‌زدن خلاف تصور رایج فقط به زور بازو نیست
بله، در این رشته علاوه‌بر زور، تکنیک هم خیلی موثر است. درواقع برای موفقیت هر دو را باید کنار هم داشت. نمی‌توان گفت کسی که تکنیک اش عالی است، اگر زور نداشته‌باشد، وزنه‌بردار موفقی خواهدبود و کسی هم که زور بازو داشته‌باشد، بدون تکنیک موفق نمی‌شود.
  چطور می‌شود هم قهرمان جهان بود و هم دانش‌آموز؟ با درس و مشق چه می‌کنی؟
با این‌که مدت‌ زیادی در اردو بودم و بعد هم به مسابقات تاشکند اعزام شدم، امتحاناتم را با موفقیت پشت سر گذاشتم. البته شرایط حضور در اردو و درس خواندن سخت بود اما توانستم با برنامه‌ریزی به هر دوی آن‌ها برسم، معلم‌ها هم شرایطم را درک می‌کردند.
امتیاز دهید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *