مجله اینترنتی دوستان مجله خبری و سبک زندگی
در واپسین ماه‌های دوران ریاست‌جمهوری بوش پسر، جهان شاهد یک اتفاق بزرگ در تاریخ اقتصادی خود بود که از آن به “جمعه‌ی سیاه” یاد می‌شود.
حباب قیمتی به وجود آمده، به دلایلی چون بورس‌بازی در اقتصاد آمریکا و ضعف مدیران اقتصاد آن شکسته شد و بازارهای مالی که به دلیل ایجاد رونقی کاذب در بازار وام رهنی مسکن رشد کرده بودند، به ناگاه سقوط کردند.
به طبع آن، وابستگی اقتصاد خیلی از کشورها به سیستم بانکی آمریکا و تجارت آنها به دلار، با سقوط ارزش بازارهای مالی و کاهش ارزش آن، تا حد زیادی به مردم و دولت‌های کشورهای وابسته آسیب وارد کرد و عملا بحران مالی آمریکا مانند دومینویی به کشورهای وابسته به سیستم آمریکا انتقال پیدا کرد.
از همان سال، بعضی از کشورها به سمت ایمن کردن اقتصاد خود از طریق پیمان‌های دو یا چندجانبه روی آوردند. منطق اصلی در این پیمان‌ها این است که به جای استفاده از ارز واسطی مانند #دلار، از ارز خود دو کشور مبادله‌کننده استفاده شود. مثلا کشور چین به‌عنوان دومین قدرت اقتصادی جهان تاکنون با ۴۱ کشور، پیمان پولی دوجانبه بسته است. اقتصادهای بزرگ دیگر مانند کره و ژاپن نیز چنین کرده‌اند.
در روزهای اخیر نیز در کشور، شاهد آشفتگی بازار #ارزی بوده‌ایم که یقینا بخشی از این آشفتگی، به‌دلیل وابستگی اقتصاد کشور به دلار و تأثیرپذیری آن از فضای روانی جامعه و وقایع سیاسی بین المللی است. شاید یکی از بهترین راهکارهای حفظ ارزش پول ملی و تقویت آن، استفاده از پیمان‌های پولی دوجانبه و چندجانبه، جهت خنثی کردن ابزار سلطه پولی آمریکا یعنی دلار باشد. امری که #رهبر انقلاب چندین بار درباره‌ی آن به مسئولین تذکر داده‌اند و متأسفانه اتفاق چندانی نیفتاده است.»/خط حزبالله
