مجله اینترنتی دوستان مجله خبری و سبک زندگی
ملوان بندر انزلی، تیمی با ۲۸ دوره حضور در ادوار مختلف لیگ برتر (پرتعدادترین بعد از استقلال، پرسپولیس، سپاهان و ذوب آهن) و تیمی با ۷ حضور در فینال جام حذفی (پرتعدادترین بعد از استقلال و پرسپولیس) حالا کجای فوتبال ایران ایستاده است؟ ملوان را در این ۵۱ سالی که از عمر تاسیسش می‌گذرد با ستاره‌های سرشناسی چون بهمن صالح نیا، غفور جهانی، محمد احمدزاده، عزیز اسپندار، علی نیاکانی، فرهاد پورغلامی، پژمان نوری، مازیار زارع، سید جلال حسینی، مهرداد اولادی، حسن اشجاری، حنیف عمران زاده، عارف محمدوند، سیدجلال رافخایی و سیروس قایقران می‌شناسند. این آخری ۲۲ سالی هست که از میان ما رفته، اما برای مردم انزلی، هنوز هم زنده است. فقط کافیست گشتی در بازار انزلی بزنید و بشمارید دکان‌هایی را که عکس مرحوم سیروس قایقران در آن قاب شده است. با وجود این عشق، مدتی است ملوان وضعیت خوبی ندارد و از دوران طلایی اش فاصله زیادی گرفته است. دلیلش چیست و چرا باید چنین تیم ریشه داری، حتی برای ماندن در لیگ دسته اول هم دست و پا بزند؟ چه بر سر تیمی آمده که زمانی هر بردش موجی از خوشحالی را در بین مردم فوتبال دوست انزلی ایجاد می‌کرد؟ برای کاوش در احوالات این سال های ملوان نشستیم پای صحبت پیشکسوتان، بازیکنان و هواداران خونگرم و متعصب ملوانی.
حسرت غفور
کمتر کسی است که اسم تیم فوتبال ملوان را بشنود و غفور جهانی را نشناسد. وی از پیشکسوتان تیم ملوان بندر انزلی است، که این روزها در ۷۱ سالگی دوران بازنشستگی خود را سپری می‌کند.
از غفور جهانی وقتی درباره وضعیت تیم ملوان می‌پرسم، آهی از ته دل کشیده و می‌گوید: ملوان روزهای طلایی بسیاری را پشت سر گذاشته و سال ها یکی از بهترین تیم‌های باشگاهی ایران بود. خاطرم هست خیلی‌ها شهر انزلی را با تیم ملوان می‌شناختند و روحیه تعصب و جوانمردی بازیکنان، همچنین عرق هواداران تیم ملوان زبانزد بود. اما حالا تیم دچار مشکلات مالی و مسائل حاشیه‌ای عدیده‌ای شده است. یادم هست حقوق من به عنوان یک بازیکن تیم ملی در آن روزها تنها ۱۵۰ تومان بود. پیراهن ملوان ارزش داشت و ما هم نان تعصب و عرق مان به پیراهن باشگاه را می‌خوردیم، اما اکنون بازیکنان با قرارداد ۴۰۰ یا ۵۰۰ میلیون تومان هم راضی نمی‌شوند.
کاپیتان از روزهای خوش آینده می‌گوید
چشم امید هواداران ملوان برای بازگشت به روزهای اوج، به ساق پای بازیکنان است. یکی از این نفرات مهیار زحمتکش است؛ کاپیتان
۲۷ ساله انزلی چی‌ها که در پست هافبک دفاعی بازی می‌کند. او که از سال ۱۳۸۳ تا الان در همه رده‌های سنی ملوان بازی کرده است، در خصوص وضعیت کنونی این تیم به جام‌جم می‌گوید: واقعیت این است که ملوان در دهه ۵۰ و ۶۰ ملوان رویایی بود که جام‌های حذفی کشور را یکی پس از دیگری درو کرد و گربه سیاه تیم‌های پایتخت نشین بود. آن روزها همه تیم‌ها در وضعیت یکسانی به لحاظ مالی قرار داشتند، اما کم کم تیم‌های کارخانه دار به میدان آمدند و تیم‌های ریشه‌دار به خاطر مسائل مالی با مشکلات عدیده‌ای مواجه شدند.
مهیار زحمتکش به مشکلات عدیده تیم در فصلی که گذشت اشاره می‌کند و می‌گوید: در ابتدای فصل گذشته پایه ملوان را بد گذاشتند و افرادی که اصلا فوتبالی نبوده و دلشان برای فوتبال و مردم این شهر نمی‌سوخت سکان مدیریتی ملوان را بر عهده گرفته بودند. همین باعث شد در نیم فصل اول فصل سال گذشته، ملوان روزهای بدی را سپری کند، اما خداراشکر بزرگانی چون پژمان نوری و مازیار زارع تیم را از سقوط نجات دادند. به نظر من در آن شرایط بحرانی شهامت خاصی را طلب می‌کرد که کسی بتواند مدیریت تیم ملوان را برعهده بگیرد. ما با همت و تلاش این دو نفر توانستیم ملوان را در لیگ یک نگه داریم. البته جا دارد که یک تشکر ویژه از اکبر میثاقیان که کمک شایان توجهی به تیم ملوان در آن دوره داشت، نیز داشته باشم. میثاقیان ۸ بازی آخر فصل گذشته به کمک تیم ملوان آمد که فصل بسیار سختی هم برای ملوان و هم هواداران بود و ما توانستیم در قامت ملوان خوب ظاهر شویم.
زحمتکش هم مثل هواداران به فصل آینده امیدوار است: امسال با آمدن پژمان نوری و مازیار زارع که از گوشت و خون ملوان هستند، چه در رأس مدیریتی و کادر فنی، اعتماد هواداران قرص شده است. من هم امیدوارم امسال با تلاش کادر فنی و هواداران روزهای خوب تیم ملوان دوباره از راه برسد زیرا ملوان تنها امید مردم شهر انزلی است.
علی سمرقندی؛ هوادار ملوان
ملوان برای مردم انزلی از نان شب واجب‌تر است. بارها در طی این سالها دیده ام که مردم از نان خود زده اند تا بلیت بازی ملوان را بخرند و بازی را از نزدیک تماشا کنند. تنها دلخوشی مردم انزلی تیم فوتبال ملوان است، تیمی که در دوران طلایی اش، قاتل تیم‌های بزرگ مثل استقلال و پرسپولیس بود. آنطور که من و خیلی از طرفداران پروپاقرص این باشگاه از گوشه و اطراف شنیده‌ایم ملوان در حدود ۱۸ میلیارد بدهکاری دارد که علت عمده آن از دید من و خیلی‌ها که این فوتبال را دنبال می‌کنند عدم مدیریت مناسب و دخالت افراد سیاسی در این مساله است.
معصومه علیاری؛ هوادار ملوان
تیم ملوان هویت شهر انزلی است، اما چند سالی می‌شود که این تیم سقوط کرده و حتی در لیگ یک بازی‌های خوبی انجام نمی‌دهد. ما در این سالها بارها شاهد بودیم که مربیان تیم وسط فصل استعفا داده اند و بسیاری از بازیکنان نیز به خاطر بی‌پولی در پایان هر فصل تیم را ترک کرده‌اند. متاسفانه مشکلات همچنان پابرجاست. نمی‌خواهم بگویم که مدیریت فعلی تیم ناکارآمد است، اما آنها بیشتر مشغول سر و سامان دادن به وضعیت اسفناک گذشته هستند به همین دلیل فکر می‌کنم که شاید تا مدتها شاهد اوجگیری دوباره ملوان نباشیم.