پنجشنبه , ۹ ام فروردین ماه سال ۱۴۰۳ ساعت ۶:۲۱ بعد از ظهر به وقت تهران

شروع غافلگیر کننده سریال تلویزیونی «پدر»

تازه ترین سریال شبکه دو سیما، «پدر» به نویسندگی و تهیه کنندگی حامد عنقا و کارگردانی بهرنگ توفیقی است که دوشنبه شب نخستین قسمت از آن روی آنتن رفت و قابل قبول ظاهر شد.

http://www.beytoote.com/images/stories/news/97/04/97-04-21enew1053.jpg

روایت غیرخطی در سینما و تلویزیون دنیا، پدیده ای مرسوم و مورد استفاده است اما در ایران به خصوص در تلویزیون کمتر مورد استفاده قرار می گیرد و نویسندگان مجموعه های تلویزیونی ترجیح می دهند با روایتی خطی قصه هایشان را از الف تا ی برای مخاطبان تعریف کنند و کمتر علاقه ای به جابجایی حروف الفبا و زمان رخ دادن اتفاقات داستانشان دارند. از اسفند ماه تاکنون براساس خبرهایی که از سریال «پدر» منتشر می شد، از خلاصه داستان آن گرفته تا گفتگوی بازیگران و عوامل می شد اینطور پیش بینی کرد که باز هم با چنین اثری روبرو هستیم و با فرارسیدن زمان پخش بحثمان بر سر این خواهد بود که آیا سریال توانسته در همین مسیر از نظر فرم تکراری و بسیارتجربه شده موفق عمل کند یا خیر اما تماشای نخستین قسمت «پدر» پیش فرضهایمان را به هم ریخت.

حامد عنقا فیلمنامه نویس شناخته شده ای که پس از آزمودن حوزه های مختلف کار هنری، حالا در عرصه تهیه کنندگی سریال نیز فعالیت می کند و در همین اول کاری با مضیقه های مالی بسیار و حمایت محدودی روبرو بوده، در اولین قسمت فیلمنامه جدیدش، همه آنچه را که می توانست اساس و بنیاد و دلیل کشش پیدا کردن ۳۰ قسمت سریال باشد برای مخاطبانش رو کرد! او تقریبا تنها کسی است که سالها است قصه هایش را به صورت غیرخطی تعریف می کند و ریسکی را که کمتر در سیما تجربه می شود، هر بار به جان می خرد. آن هم برای نقل مفاهیم مذهبی و انقلابی که طوری روایت می شوند که برای مخاطب بی علاقه به این مفاهیم نیز دلنشین جلوه می کند. چه قصه انقلابی باشد و «انقلاب زیبا» تولید شود، چه مذهبی باشد و با «تنهایی لیلا» مخاطبان را جذب کند.

سریال «پدر» با فضای دانشگاه و عشق یک دختر مدرن به پسری مذهبی شروع نشد تا پس از هفته ها سرانجام این دو به هم برسند و قصه به اصطلاح هپی اند شود! بلکه همه اتفاقات (که البته بنا است به مرور در فلش بک ها چگونگی شان روایت شود) رخ داده و حالا با بیوه زن جوانی طرف هستیم که خاطرات زندگی اش پشت سر هم برایش تداعی می شود و در پایان قسمت نخست هم سر از بازداشتگاه درمی آورد!

حالا ما هم با داستان روایت نشده ای که گذشته او است روبرو هستیم؛ کنجکاویم بدانیم این دختر عاصی سر به هوا که تفریحات خطرناکی با هم دانشگاهی هایشان دارد و البته دل خوشی از خانواده اش ندارد، چطور و چگونه عاشق پسری مذهبی می شود و خانواده او را بیشتر از بستگان خود دوست می دارد؟ چطور پدر و مادرش را از دست می دهد و چطور عزادار همسرش می شود و چرا برای همه این اتفاقات خود را مقصر می داند؟ و هم سوالاتی درباره ادامه زندگی او توی سرمان چرخ می زند؛ قرار است او تا کی در زندان بماند؟ سرنوشت او چه خواهد شد و سرانجام روی خوش به فرزندش نشان می دهد یا…

بهرنگ توفیقی پس از چند تجربه ساخت سریال حالا در هشتمین اثرش امضای خود را تثبیت کرده و از نوع قاب بندی ها و حرکات دوربین می توان ردپای او را احساس کرد و به نظر می رسد بنا است پخته ترین کارگردانی او را شاهد باشیم. او پس از «انقلاب زیبا» حالا ترکیب مناسبی را با عنقا شکل می دهد و قصه و کارگردانی عناصری جدا از هم نیستند. از نقش موسیقی در شکل گیری حس و حال «پدر» نیز نباید غافل شد، موسیقی چه در صحنه های شرو شور گذشته و چه در لحظات تلخ و رخوت آلود حال، به درستی ایفای نقش و بر احساس صحنه تاکید می کند.

و اما اگر بنا باشد از بازیگران سریال بگوییم در وهله نخست بازیگر ناآشنایی را می بینیم که نداشتن هیچگونه پیشینه ای از او در نقشهای دیگر، بیش از هرچیز به باورپذیرتر شدن نقش لیلا با بازی ریحانه پارسا می انجامد. مخاطب به سادگی او را به عنوان لیلا می پذیرد و با او همدل می شود؛ اتفاق مثبتی که سریال را از خطر ایفای نقش مکرر بازیگران تکراری در نقشهایی که به آنها شهره شده اند اما دیگر حتی به سن و سالشان نمی خورد، دور می کند. شاید نیما رئیسی در یکی از مصاحبه هایش بیراه نگفته باشد که پارسا یکی از تلنت های بازیگری در سینما و تلویزیون خواهد بود و در ادامه بیشتر از او خواهیم شنید.

به جز این بازیگر تازه کار، «پدر» مهدی سلطانی را به عنوان برگ برنده با گریمی تازه رو می کند؛ هاشم خان سریال شهرزاد که به جرات می توان او را جزو محبوب ترین بازیگران مرد در سالهای اخیر نامید و نقش محوری او در سریال به خودی خود بخش عمده ای از علاقمندان او را نیز جذب شبکه دو سیما خواهد کرد. در محبوبیت لعیا زنگنه و یادآوری او با نقشهای خاطره انگیز نوستالژیک نیز که نمی توان گذشت.

در بین دیگر هنرمندان «پدر» نیز مسعود فروتن کارگردان تلویزیونی پیشکسوت و مجری سالهای اخیر تلویزیون، برای نخستین بار به عنوان بازیگر مقابل دوربین قرار گرفته که جذاب است. اما سریال تعدادی بازیگر جوان هم دارد که از نام آشنایان عرصه تئاتر هستند و حالا به تصویر رسیده اند، یا مثل سینا مهراد پس از نقشهای کوچک، نقش اصلی ایفا می کنند و حضورشان در کنار بازیگرانی چون نیما رییسی، مجید مشیری، کاوه خداشناس، اکبر رحمتی، مژگان ترانه، الهام طهموری و بیژن امکانیان ترکیب متنوعی از بازیگران کارکشته، شناخته شده و جویای نام را در سریال تکمیل می کند.

و اما پایان بندی سریال با صدای دلنشین علیرضا قربانی را نیز نباید از قلم انداخت؛ خواننده محبوب موسیقی سنتی که صدای گیرایش می تواند به مجموعه عوامل موفقیت آمیز سریال «پدر» اضافه شود. این سریال را شنبه تا چهارشنبه ها ساعت ۲۱:۳۰ از شبکه دو سیما تماشا کنید. ساعات بازپخش «پدر» ۰۱:۳۰ بامداد، ۱۲:۰۰ و ۱۶:۱۵ روز بعد است، ضمن اینکه پنجشنبه ها ساعت ۲۱:۳۰ نیز خلاصه قسمتهای هفته پخش خواهد شد.

بانی فیلم

امتیاز دهید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *