مردم ژاپن که در سایه بی اطلاعی و سکوت رسانه ها سال های سال مشتریان پروپاقرص گوشت دلفین ها بودند، اکنون با اگاهی از نحوه شکار خونین این حیوانات دیگر تمایلی به استفاده از گوشت انان ندارند.
سرنخ پدیده افزایش دلفیناریومهایی با بلیط چند ۱۰ هزار تومانی را میتوان فرسنگها آن طرفتر در قایقهای صیادان خلیج تایجی یافت که به دنبال پشت کردن مردم ژاپن به تجارت گوشت دلفین محصولات خود را این بار در قالب ابزار تفریح به کشورهای دیگر عرضه میکنند.
تایجی واقع در استان واکایاما با حدود ۳,۴۲۸ نفر جمعیت و مساحتی در حدود ۵,۹۶ کیلومتر مربع یکی شهرهای کم جمعیت ژاپن به شمار میرود و سالهاست به عنوان یک شهر معروف صید دلفین در جهان شناخته میشود. هر چند کمیسیون بینالمللی صید نهنگ (IWC) صید نهنگ و دلفین در دهکده تایجی را ممنوع اعلام کرده اما شکار و سلاخی این آبزیان، در خلیج تایجی علیرغم مخالفتهای فعالان محیط زیست ژاپن و سایر کشورها هر ساله از مهر تا فروردین همچنان ادامه دارد.
نحوه شکار دلفینها که سالها از مردم ژاپن پنهان مانده بود و امروز با کنار رفتن پردهها، سبب خودداری بسیاری از ژاپنیها از خرید گوشت دلفین شده به این گونه است که یکی از قایقهای صیادان، جلوتر از همه به منظور پیدا کردن دلفینها در خلیج پیش میرود و پس از مشاهده دلفینها، سایر قایقها را از طریق رادیو باخبر میکند. قایقها به صورت حرف انگلیسیV آرایش میگیرند و با استفاده از تجهیزاتی مخصوص در آب صداهایی مهیب تولید میکنند. دلفینها هراسان از صدای وحشتناک پشت سرشان با توجه به شکل قایقها به ناچار به سمت خلیج حرکت میکنند. با نزدیک شدن دلفینها به خلیج، قایقهایی که از قبل انتظار آنها را میکشیدند به تعقیب آنها مشغول میشوند تا دلفینهای وحشت زده خودشان را به صخرههای نزدیک ساحل بکوبند و سرانجام، خسته و بیحال، تسلیم صیادان نیزه به دستی شوند که برای سلاخی کاملاً مجهزند. صیادانی که با فرو بردن نیزه در حفره تنفسی پشت سر آنها مرگی دردناک را برایشان رقم می زنند.
با کاهش مشتریانِ محصولاتِ حمام خون تایجی، صیادان این دهکده، رفته رفته مشتریانی جدید و سخاوتمندتر برای دلفینها پیدا کردند تا کاهش درخواست گوشت دلفین را جبران کرده و سودی به مراتب چشمگیرتر از گذشته دریافت کنند. مشتریانی جدید که محصولات خلیج تایجی را در قالب ابزاری برای یک وقتگذرانی مفرح، این بار نه تنها به ساکنان ژاپن بلکه به ساکنان دیگر کشورها با قیمتی گزاف عرضه میکنند: دلفیناریومها.
این در حالی است که سالانه در حدود دو هزار دلفین در خلیج تایجی صید میشوند که ۸ در صد از آنها به منظور نگهداری در اسارت به فروش رسیده و الباقی راهی بازار فروش گوشت میشوند، خواه مشتری کافی باشد خواه نباشد. آنچه برای صیادان اهمیت دارد سود حاصل از آن ۸ در صدی است که به دلفیناریومها فروخته شده. سودی به مراتب بیشتر از سالهای گذشته. دلفیناریومها مشتری ثابت صیادان تایجی هستند چرا که دلفینهای صید شده بعضاً پیش از رسیدن به دلفیناریومها بر اثر استرس ناشی از صید و جابهجایی تلف میشوند و آنها که به دلفیناریومها می رسند با توجه به آموزشهای سخت که شامل گرسنگی های طولانی مدت است، استرس و شرایط غیرطبیعی دلفیناریومها عمر کوتاهی دارند. دلفینهایی که روزانه تا ۲۰۰ کیلومتر در اقیانوس سفر میکنند و حالا باید فضای محدود دلفیناریوم سازگار شوند. مرگ هر دلفین، دلفیناریوم را ناچار به معاملهای جدید با صیادان تایجی میکند تا با جایگزین کردن دلفین جدید، به بقای این تجارت کمک کرده باشد. هر چند اتحادیه جهانی باغوحشها و دلفیناریومها، استفاده دلفیناریومها از دلفینهای صید شده در خلیج تایجی را ممنوع اعلام کرده اما بی توجه به مشارکت در انقراض دلفین ها و نهنگ های کوچک، دلفیناریومهای چین، هنگکنگ، فیلیپین، تایلند، تایوان، ویتنام،کره جنوبی، سنگاپور،گرجستان، روسیه، اوکراین، ترکیه، دوبی، عربستان و ایران از مشتریان صیادان خلیج تایجی به شمار رفته و ادامه این تجارت خون آلود را تضمین می کنند.