مجله اینترنتی دوستان مجله خبری و سبک زندگی
تصویری دیده نشده از برگزاری آزمون دوچرخه سواری در ایران قدیم را مشاهده می کنید.
در اوائل، دوچرخه سواری برای زیر ۱۳ سال ممنوع بود و داشتن چراغ جلو و عقب و بوق یا زنگی که صدای آن تا فاصله ۵۰ ذرع شنیده شود، الزامی بود!
نظامنامه دوچرخه سواری ۱۳۰۹ مقرر می کرد که:
احدی نمیتواند با دوچرخه‌های پائی در شهر و حومه آن حرکت نماید مگر اینکه قبلا در اداره نظمیه حاضر شده پس از امتحانات لازمه جواز تصدیقنامه بگیرد.
همچنین نمره نظمیه همیشه باید روی قسمت گلگیر عقب نصب می‌شد. سواری دوچرخه در پیاده‌رو و بازاها و محلی که به پیاده اختصاص داده شده، ممنوع بود.
مسابقه با دوچرخه در خیابان‌ها اکیدا ممنوع بود و کسانی که می‌خواستند در نقاطی ویژه مسابقه دهند باید پیشتر، قصد خود را به اداره نظمیه اطلاع داده و اجازه می‌گرفتند.
سواری دو نفر یا بیشتر روی یک دوچرخه یا سوار کردن اطفال با خود اکیدا ممنوع به شمار می‌آمد.
همچنین تعلیم دادن وآموختن دوچرخه‌سواری در معابر و کوچه‌های داخل شهر و معابر پرجمعیت خارج از شهر ممنوع بود.
نظامنامه سیر و حرکت دوچرخه‌های پائی در شهر و حومه، در پایان مقرر می‌کرد که متخلفان از مواد این نظامنامه به محاکم صالحه جلب و مطابق قانون تعقیب و مجازات خواهند شد.
