مجله اینترنتی دوستان مجله خبری و سبک زندگی
مجله انلاین دوستان : برای توجیه هر شکست راه‌های فراوانی هست … فقط کافی است شما دل‌تان نخواهد باخت را گردن بگیرید. باد کردن تیم حریف، تعریف کردن از ستاره‌های تیم مقابل و ستاره خواندن دروازه‌بان رقیب راه‌هایی است برای سرپوش گذاشتن روی اشتباهات فنی و تاکتیکی …
سرمربی استقلال هم پنج‌شنبه‌شب همین کار را کرد … او که تیمش یک بر صفر به نفت باخت و اگر درخشش محسن فروزان که یک پنالتی گرفت و حداقل ۳ موقعیت صد درصد گل را از حریف گرفت، نبود باید ۲، ۳ گل از نفت می‌خورد، وقتی به کنفرانس خبری رفت، علیرضا بیرانوند را در حد یاشین بالا برد تا به افکار عمومی بگوید نفت پیروزی‌اش را مدیون بیرانوند است.
صدالبته در این که بیرانوند و فروزان ستاره‌های بازی بودند، هیچ تردیدی نیست… یک طرف فروزان پنالتی، تک به تک و شوت از راه دور می‌گرفت و طرف دیگر بیرانوند حملات استقلال را مهار می‌کرد اما چطور می‌شود سرمربی استقلال فقط عملکرد دروازه‌بان حریف را ببیند و دروازه‌بان تیم خودش را نبیند. فروزان هفته پیش ستاره استقلال مقابل نفت مسجدسلیمان بود و این هفته هم برای بار دوم درون دروازه استقلال پنالتی مهار کرد اما امیر قلعه‌نویی ترجیح داد از بیرانوند تعریف کند تا لازم باشد از او بپرسیم آیا در ۷ هفته پایانی لیگ برتر چهاردهم که تیمش باید در کورس قهرمانی بجنگد، بیرانوند قرار است دروازه‌بان استقلال باشد؟! به نظر شما چرا گفتن این جمله که «من مقصر باخت هستم» تا این حد سخت است؟!