مجله اینترنتی دوستان مجله خبری و سبک زندگی
بعد از ماه‌ها،بالاخره درب سالن های سینما به شکل نیم‌بند باز شد. با تنها یک فیلم که نه تبلیغات خاصی دارد و نه بالقوه فیلمی گیشه است.اما در شکل فضای کرونایی،مردم استقبالی فراتر از انتظار همه کردند.این هم یک خبر بسیار خوب و خوشحال کننده است. یعنی مردم دلشان برای سینما رفتن تنگ شده است و سینما را فراموش نکرده اند
در این بین خبرگزاری رسمی دولت جدولی را از برنامه ریزی واکسیناسیون کرونا در کشور منتشر کرد که در آن چهار فاز در نظر گرفته شده که فاز آخر آن،یعنی واکسینه شدن عموم مردم به زمستان ۱۴۰۰ محول شده است و ظاهرا عادی شدن شرایط جامعه به شکل عمومی قرار است در آغاز سال ۱۴۰۱ صورت بگیرد
در سال ۹۸ صد فیلم سینمایی متقاضی حضور در جشنواره شدند.حداقل پانزده فیلم هم اصلا فرم جشنواره را پر نکردند که به جز چند مورد معدود،بقیه همچنان بلاتکلیف نمایش هستند.حدود سی فیلم هم از سال ۹۷ در خط اکران باقی مانده اند.امسال هم ۶۴ فیلم حائز حضور در جشنواره شناخته شدند،به عبارتی می شود ۲۱۰ فیلم سینمایی تا همین جای ماجرا
به جدول واکسیناسیون رجعت می کنم و به دست فرمان مدیران فرهنگی در این یکسال نگاه می کنم،پس بعید است که سال آینده هم اکران گسترده پا بگیرد. از آن سو،میانگین حدود شصت فیلم سینمایی هم در سال آینده ساخته خواهد شد…داریم به عدد سیصد فیلم بلاتکلیف می رسیم!
بهار ۱۴۰۱ است و بهترین سناریو؛کرونا ریشه کن شده و این ویروس به تاریخ و خاطره پیوسته است.اکران گسترده سینماها در حال شروع است،مردم هم تشنه سینما رفتن. مردم خوشحال،سینماها در حال آب و جارو برای بازگشایی و دفاتر پخش پر رونق و فعال.اما در پشت پرده با سیصد فیلم سینمایی اکران نشده طرف هستیم،سیصد فیلمی که ناوگان اکران و پخشش در سال قادر به اکران هفتاد فیلم در بهترین شرایط و چند مرحله فیلمسوزی. تازه با جهش تولیدات به واسطه مطلوب شدن شرایط هم کاری نداریم
راه حل؟چه بخواهیم و چه نخواهیم با چنین بحرانی روبرو خواهیم شد. حتی اگر اکران آنلاین را هم قبول ندارید، فکری بکنید و شیوه ای را طراحی کنید. پشت خط ماندن سیصد فیلم سینمایی برای اکران،نابودی سینما را به همراه دارد. حتی اگر در ۱۴۰۱ رکورد استقبال و فروش ها جابه جا شوند.برای سال آینده فکری بکنید
اما قسمت بدتر ماجرا؛عمر مسئولان فرهنگی و سینمایی چند ماه دیگر بیشتر نیست و دولت در حال تغییر است.پس احتمالا انگیزه بالایی برای این دوراندیشی ندارند.
/ یادداشتی از محمدرضا لطفی