سه شنبه , ۲۹ ام اسفند ماه سال ۱۴۰۲ ساعت ۱۲:۵۸ بعد از ظهر به وقت تهران

مرگبارترین درخت جهان را بشناسید

نیکولا استرکلند رادیولوژیستی است که تعطیلاتش در جزایر کارائیب در سال ۱۹۹۹ به واسطه درختی مرموز و سمی به جهنم تبدیل شد.

http://www.beytoote.com/images/stories/news/97/03/97-03-20enew782.jpg

براساس گزارش ساینس الرت، وی در روز اول تعطیلاتش در سواحل سرسبز جزایر کارائیب، به ساحل رفت تا از میان شن‌های سفید جزیره صدف و مرجان جمع‌آوری کند و در همین زمان بود که تعطیلاتش چهره‌ای زشت به خود گرفت.

او در میان درختان مانگو و نارگیل ساحل با درختی مواجه شد که میوه‌ای سبزرنگ با بویی شیرین داشت و شبیه به سیب جنگلی بود. او و دوستش تصمیم می‌گیرند میوه را بچشند، اما طعم خوشایند و شیرین این میوه به سرعت به طعمی تند و سوزان تبدیل می‌شود که بلافاصله مسیر بلع آنها را دچار تورم شدید کرده و مسدود می‌سازد.

این میوه سمی، میوه درخت مانچینل است، میوه‌ای که به سیب ساحلی یا میوه مسموم نیز شهرت دارد. این میوه بومی مناطق گرمسیری جنوب آمریکای شمالی، آمریکای مرکزی، کارائیب و بخش‌هایی از آمریکای جنوبی است.

این درخت به زبان اسپانیایی به درخت مرگ مشهور است، و کتاب رکورد‌های گینس آن را به عنوان خطرناک‌ترین درخت جهان ثبت کرده‌است. به گزارش موسسه علوم غذایی و کشاورزی فلوریدا، تمامی قسمت های این درخت به شدت سمی هستند و لمس کردن یا بلعیدن هر بخشی از آن می‌تواند به مرگ منجر شود.

این درخت صمغی غلیظ و شیر مانند تولید می‌کند که از همه بخش‌های آن، تنه، ریشه و حتی میوه‌های آن ترشح می‌شود و در صورت تماس با پوست تاول‌هایی شدید ایجاد می‌کند. این صمغ حاوی مجموعه‌ای از سموم است، اما بیشترین واکنش‌های حساسیتی را سم فوربول ایجاد می‌کند، ترکیبی ارگانیک که از قدرت انحلال بالایی در آب برخوردار است، از این رو حتی ایستادن زیر این درخت در زمان بارش باران خطرناک است زیرا قطراتی که از بدنه و برگ‌های این درخت روی بدن می‌چکند پوست را به شدت می‌سوزانند.

به دلیل خطرناک بودن این درخت، در برخی از مناطق که زیستگاه طبیعی آنها به شمار می‌رود،‌این درختان با ضربدر‌های سرخ‌رنگ نشانه‌گذاری شده‌اند یا تابلوهای هشداردهنده‌ای در کنارشان نسب شده‌است. اما از آنجایی که این درختان نقشی کلیدی در اکوسیستم منطقه دارند و یکی از بزرگترین عوامل جلوگیری از فرسایش سواحل در سواحل آمریکای مرکزی به شمار می‌روند،‌ امکان از بین بردن آنها وجود ندارد.

گزارش‌هایی مبنی بر التهاب شدید چشم و یا کوری موقتی ناشی از تماس دود ناشی از سوزاندن چوب این درخت با چشم وجود دارند، تنفس این دود نیز به تنهایی می‌تواند عوارض شدیدی را به وجود آورد. با این‌همه چوب این درخت قرن‌ها است که برای ساخت مبلمان مورد استفاده بومیان کارائیب قرار می‌گیرد. زیرا زمانی که چوب درخت در زیر نور آفتاب خشک می‌شود،‌ سم موجود در آن خنثی می‌شود.

بزرگترین خطر زمانی به وجود می‌آید که کسی میوه این درخت را بخورد. هجم این میوه در سیستم گوارشی انسان می‌تواند مرگبار شود و با ایجاد استفراغ و اسهال شدید بدن را دچار چنان کم‌آبی کند که دیگر راه برگشتی وجود نداشته باشد. خوشبختانه استرکلند و دوستش به این سرنوشت دچار نشدند زیرا تکه‌ای بسیار کوچک از میوه را تست کردند اما بهبود نشانه‌های مسمومیت در آنها هشت ساعت زمان برد.

روزنامه همشری

امتیاز دهید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *